OLDUĞUMUZ GİBİ

Evet özlüyorum bazen, beni… Altından avuç avuç toprak yediğim için 2 kez midemi yıkamak zorunda kaldıkları ceviz ağacını, Çiğnerken toprağın ağzımda bıraktığı metalik tadı, Önünden her geçtiğimde, kokusuyla beni sarhoş eden hanımelini, Babaannemin tahta yer sofrasında, mahiretli oklavasıyla, “perpeç böreği” açtığı zamanlar dışında, beni ürküten evin altındaki karanlık kileri, İkişer basamak atlayarak, bir solukta çıktığım, …