“Drama bir kavramı, konuyu, durumu, düşünceyi ya da yaşantıyı oyun, doğaçlama ya da rol oynama gibi tiyatro tekniklerinden faydalanarak grup ortamında beraberce canlandırmaktır. 

Hem hayvanlar hem de insanlar olarak eski zamanlardan beri biz hep ve sürekli oynuyoruz. 

Dramada oyun ya da doğaçlamalarımız tiyatroda olduğu gibi -mış gibi yapmaya dayanır. 

Hayatlarımızda da -evlat, anne, patron, satıcı, ezenden ezilen vb gibi- rol skalamız geniştir. 

Oyun oynarken ebe bizi kovalıyor, biz de ölümüne kaçıyormuşuz gibi. Doğaçlamalarda birimiz anne, diğeri kızıymışız gibi. Ezeli bir kuşak çatışmasına ya da iletişim engeline takılmışız gibi…

Hepimiz, çocukluk tecrübelerimizden çok iyi biliriz ki oyun oynarken biz hem hevesli ve neşeli oluruz. Sosyal rolleri, statüleri, maskeleri, kalıplaşmış, etiketleri yargıları kenara bırakırız. Ne dün için hayıflanır ne de yarın için kaygı duyarız. Anda kalırız. Duyularımız keskinleşir, duygularımız coşar. 

Hayatın sorumluluklarına ara verir, akışa geçer, yaratıcılık ve kurmaca dünyalarına geçiş yaparız.

Şahsi kanaatim çocuklukta ya da yetişkinlikte anda akışta olabilmek duyularımız ve duygularımızla keyifli bir şekilde buluşmak yeni ilişkiler kurarken çocukluktaki saflığı ve güveni yakalayabilmek hayali kurmaca bir evrene geçebilmek herkese iyi geliyor.”

Elvan Kurşun